Her insan yol ayrımında istediği yola sapar ama yol ayrımının çok sonra farkına varır. Kararsızlar Cenneti diye bir yer yoktur aslında. Kafamızdaki ütopyalardan biridir sadece.
Ben kararsızlar cennetine gitmedim, arafa düştüm. Yol ayrımında düz devam ettim azınlık gibi. Kaderin süreklediği yere gittiğinde her şey olabilir. Plansız, programsız yaşaman gerekir. Şimdiki aklım olsa yol ayrımımı kendim yaratırdım. Yol ayrımını kendi yaratanlar mutludur gerçekten, diğerlerine benzemezler. Şansa inanmazlar, kendi açtığı yoldan devam eder. Nasip olmadı bize özgün, kendi yol ayrımımızdan gitmek. Oturup ağlayanlar, amacını çöpe atanları görüyorum. Ben yapamayacağım galiba onu, yine düz devam edeceğim dümdüz... Uzun ince bir yoldayım rehbersiz kılavuz, gidiyorum yala yalpa...
